Norsk Tindesenter to krajowe centrum wspinaczki górskiej, zlokalizowane w norweskim mieście Åndalsnes (region Møre og Romsdal). Obiekt znajduje się w pobliżu końcowej stacji linii kolejowej Raumabanen. Architektura budynku doskonale wpisuje się w piękną, otaczającą przyrodę gór Romsdalsfjellene i nawiązuje do historii skandynawskiej wspinaczki wysokogórskiej. Ekscytująca, ekspresyjna i niepowtarzalna bryła geometryczna obiektu przypomina ośnieżony górski szczyt. Jego zewnętrzna, jednolita powierzchnia podkreśla oryginalność budynku i nawiązuje do struktury rybich łusek. Na jej konstrukcję, wykonaną przez firmę Petal AS, składa się 8700 sztuk płyt z lakierowanego aluminium w trzech różnych kolorach.

Budynek łączy w sobie ideę centrum wspinaczkowego i miejsca spotkań - zarówno okolicznych mieszkańców, jak i turystów oraz gości.

Norsk Tindesenter oferuje wypożyczalnię sprzętu alpinistycznego oraz zewnętrzną trasę Via Ferrata z dwoma szlakami wspinaczkowymi, gdzie przy pomocy specjalnych lin, stopni i podestów można wspinać się po skalnych ścianach, podziwiając niepowtarzalne widoki. Wewnętrzna hala wspinaczkowa, zaprojektowana przez wiodącego producenta ścian wspinaczkowych - Walltopia, zawiera 60 różnych tras, o różnym stopniu trudności. Najwyższa ściana (największa w kraju) posiada trasy, sięgające 21 metrów wysokości. W budynku znajduje się także interaktywne muzeum norweskiego alpinizmu, autorstwa specjalistów ze studia projektowego Expology, gdzie prezentowany jest historyczny sprzęt wspinaczkowy, a także unikatowe zdjęcia, notatki i dokumenty (od XIX wieku do czasów współczesnych). Dodatkowo, w obiekcie zlokalizowana jest kawiarnia, sklep z pamiątkami, pomieszczenia biurowe i audytorium. Wnętrza zaprojektowali architekci z biura Myhr.

Budynek przeszklono z zastosowaniem szyb zespolonych Pilkington Insulight™ Therm z użyciem szkła wzmacnianego termicznie Pilkington Optifloat™ Clear HN o podwyższonej odporności na obciążenia mechaniczne i cieplne (zmiany temperatur) i eliminującego ryzyko wystąpienia zjawiska pękania termicznego. Dodatkowo, w przypadku rozbicia, takie szkło utrzymuje się w ramie, choć nie jest klasyfikowane jako bezpieczne. Stanowi natomiast bardzo często lżejszą i bardziej ekonomiczną alternatywę dla zwykłego szkła float i szkła hartowanego.